Słowo Ci daję

Torn

Ja jestem tylko składacz słów
I ani mnie nazwać poetą
Ja chciałbym tylko zwykle móc
Świty określać słów paletą

Jak malarz losu - zwykły gość
Co żyje na pozór na niby
Mając zwykłości po prostu dość
I myślę to tylko jest tyle

Tyle do kogoś - tyle i nic
Tyle do marzeń i bezkresów
By dostrzec do prawdy drzwi
By rzeczy nauczyć się kreślić

Gość

Jestem tylko jesiennym wiatrem
Ledwo przeszym nad ranem snem
Kimś co z tobą poszedł na spacer
Jasnoświatłym studziennym dnem

Kiedy patrzysz w studni otchłanie
Gdzieś daleko widzisz swoją twarz
Włosy dłonią poprawiasz starannie
Jednym gestem tym już mnie masz

Piszę słowa - sam nie wiem oczym
Jedna myśl zabiera mnie w świat
Po czym wersy starannie dobieram
Szkoda myśli by znikła w mgłach

Tojewski

Jestem tylko potokiem
I blado różem nieba
Jestem jasnym obłokiem
Na stole kruszyną chleba

Kiedy idę sam roztoczem
Gdy z wiosnę witam majem
Widzę w jasnym odwrocie
Jak jestem i kim zostaję

Pisząc te słowa sam sobie
Ledwo rannym deszczem
Nigdy nie wiem kto odpowie
Nigdy nie miem kim jestem