Słowo Ci daję

Olenka

[ Zmiennicy #2 ]

--------------------------------------------------------------------------------

Wyblaklo nocne niebo
i krysztalowy poranek blysnal rozem brzasku,
zbudzil sie mglistym switem drzacy

zlociste refleksje podkreslily jego
czarujace piekno,
mimozy zlotej liscie
pelne wonnej rosy schylily sie w uklonie,

bogatosc dnia w majestacie slonca
zalsnila zlotem bursztynu
przyrody jesiennej , szeptem
odmawiajacej wieczorne pacierze,

i znow wieczor splynal
miedzia zachodu,
gasnac rubinem gdzies na horyzoncie,
by zapasc w letarg senny.

Noc rozchylila rzesy,
z koszem pelnym skrzacych gwazd
rozpoczela podniebna wedrowke.

Tojewski

siadam
samotnie
u brzegu nocy
wieczorami

a
raczej tam siadałem
w stopach werandy
w gwiazd poświacie

wokół otaczający świat
i nic niczego z nikim
cykady świerszczy
blaski nocy
i nic niczego dla nikogo

dźwiękami ciszy
otoczony
usypia dusza,
serce czułe
a
zmysły chłoną
zapach kwiatów

jestem spokojem
i ciszą jestem

zamykam
czas

w sensie
istnienia

Olenka

Torn

Niezły - faktycznie