Słowo Ci daję

Skrzat

Cze-cześć

Iskierko,

To Ja

Skrzacik

Tak so-sobie myślę

i my-myślę

Że aż mnie gło-głowa od

myślenia bo-boli

Bo wiesz

Ja szu-szukam wiosny...

No i nie ma

No nie ma jej ani śladu

I no-nos swój w zie-ziemię pra-prawie wkła-wkładam

I pa-patrzę czy już biśniegi główek nie pokazują

Ale nie - je-jeszcze ich nie ma choć co dzień badam

Cho-choć my-myślę, że ju-już po-powoli próbują

Ju-już my-myślałem, że je-jeżyk zja-zjadł

Ko-korzonki biśniegom na złość od spo-spodu

Że-żeby mi zro-zrobić ta-taki głupi kawał

A on się śmieje i mówi, że boję się bez powodu

Wio-wiosna na-nadejdzie - on mówi

Gdy tylko śnie-śniegi wsio-wiąkną w ziemię

Ty-ty się nie przejmuj - jeżyk mówi

Na-natury nie przyspieszysz i nie zmienisz

A ja i tak wie-wiesz z no-nosem przy ziemi

Po-poczekam aż zo-zobaczę, że się bia-białe przebiją

Niech on so-sobie co chce mówić mó-mówi

Mu-muszę je przecież opieką otoczyć bo nie przeżyją

Mo-może je wiatr zimowy zamrozi i zniszczy

Mo-może je de-deszcz nasiąknie ponad miarę

Ja mu-muszę przecież im bie-biednym pomóc

By ła-łatwiej im by-było przeżyć choć dni parę

Na razie żegnam się

z tobą

I pędzę obserwować
zie-ziemię

Mo-może też i z gwiazd

wy-wyczytam

Kiedy wi-wiosna zawita

z zie-zielenią

Cze-cześć

Skrzacik